Martin Audio MLA

Gisteren was het bij Martin Audio importeur FACE, MLA dag, wij mochten erbij zijn en waren onder de indruk.

De MLA of multi cellular array ziet eruit als de zoveelste line array maar is dat duidelijk niet. Het grote verschil zit hem in de benadering van de aansturing. Hieronder volgt een sterk vereenvoudigde uitleg. Wie de volledige uitleg wil klikt best door naar de site van Martin Audio

De MLA is een actieve kast met twee 12 inch woofers , twee 6.5 inch mids en drie 1 inch tweetersaan boord, deze worden aangestuurd door een powersoft versterker module van 3000W rms. De versterker levert "power on demand" aan de verschillende onderdelen van de kast, in de praktijk komt dit erop neer dat ieder component de power krijgt die het op dat moment nodig heeft tijdens de triangel solo zullen de tweeters dus meer dan voldoende power krijgen om deze tot zijn recht te laten komen

Zowel de mid sectie en high sectie zitten gemonteerd op hun eigen specifiek ontworpen hoorn. De twee LF drivers hebben eveneens een specifieke hoorn die mee verwerkt zit in de constructie van de kast.

Bij een klassieke line array wordt de array meestal op zijn geheel aangestuurd of in sommige gevallen worden hij verdeeld in groepen(LF/MF/HF). Hetprobleem hierbij is dat het zeer moeilijk is om een even geluidsbeeld en gelijke geluidsdruk te verwezenlijken. Over het algemeen zal je erin slagen om een redelijk even beeld te verwezenlijken maar zoals je kan zien op de grafiek hieronder is dit niet altijd zo gelijkmatig als we denken. Met EQ kunnen wedit altijd weer nog wat gaan corrigeren al zal je zien op onderstaande grafiek dat je jezelf soms tegenwerkt.

Als je hier zou gaan corrigeren rond 8k zal je op de ene afstand een vrij gelijkmatige respos bekomen maar op alle andere afstanden bereik je helaas net tegenovergestelde. Bij de MLA wordt iedere kast nog eens opgedeeld in zes aparte cellen 1 x LF, 2 x MF en 3 x HF, in realiteit komt dit erop neer dat je bij een banaan van 12 kasten 72 cellen aanstuurd. Met de huidige speaker management systemen is dit niet haalbaar en dus hebben ze bij Martin hun eigen systeem ontwikkeld. Ieder speaker heeft een analoge/digitale (AES/EBU) input en daarnaast ook een netwerk in en uit. Het netwerk is zeer eenvoudig op te bouwen om dat het zichzelf bouwt, geen geklungel met IP adressen etc. de pc met de software wordt trouwens meegeleverd met het systeem.

Natuurlijk kun je niet zonder bijpassende subs en ook daar is aan gedacht. De MLX is een straffe hoorn geladen baskast met twee 18inch woofers aan boord die een geluidsdruk van 150dB produceert! Ook voor de subs is de nodige software voorzien om deze op een correcte manier aan te sturen (Subarrays, cardioid sub).

Hiernaastzie het verschil in aansturen tussen een klassieke line array en de MLA. Helemaal links wordt de array gewoon drieweg aangestuurd, in het midden wordt de array gedeeltelijk apart aangestuurd en uiterst rechts zie je de MLA met in dit voorbeeld 144 apart aangestuurde cellen.

Het resultaat van deze techniek is dat je nu zelf kan bepalen hoe hard je systeem mag zijn van voor tot achter (100dBa bvb.) en dat je rekening kan houden met stille zones. Bij een test op het Antwerpse groenplein in mei vorig jaar zijn er bij FACE/Martin Audio in geslaagd om het volume op het plein zelf rond de 100dB te houden en om op de terassen achteraan het plein nog slechts 90dB over te houden, tot algemeen verbazing van de geluidspolitie. Een ander voordeel is de richting die je kan geven aan het geluid los van de eigenlijke positie van je array. In Red Rocks Colorado (denk sunday bloody sunday van U2) is er een helling van 143m met een hoogte verschil van meer dan 20m. Met twee sets van 12 kasten is men erin geslaagd om iedereen (inclusief de FOH positie die op slechts 15 meter van het podium ligt) een gelijkaardig klankbeeld te bezorgen en nog belangrijker een gelijkaardige geluidsdruk!

Naast al deze technologische vooruitgang heeft men bij het ontwerp van deze kast ook het practische aspect niet uit het oog verloren. De rigging is ontworpen om ongeveer een kast per minuut de lucht in te krijgen. De grid kan gebruikt worden voor vliegen of stacken, het vliegen van subs en toppen gebeurd met dezelfde grid, ook op het vliegen met slechts een takelpunt is de grid voorzien. Voor de mensen die graag een cardio sub array maken is heeft de sub een quasi identiek uiterlijk achteraan als vooraan. Alle kasten worden trouwens geleverd met hun eigen dolly, die er eenvoudig op klikt.

Mijn voorlopige conclusie over dit systeem heb ik geveld na een luistersessie op de Schorre in Boom. Er stonden 12 subs (array) te blinken tussen twee towers waarin telkens 12 MLA kasten waren gevlogen. De ene na de andere techniekershit schalde over de wei (met een verschil van 5dB tussen het "podium" en het einde van de festivalweide. Amper een meter verder verwijderd van het "einde" zat je al 10dB stiller, ronduit indrukwekkend! Ik denk dat dit de logische volgende stap is in het line array verhaal en het voldoet ook aan de eisen van een zekere Mevrouw Schauwvlieghe. Het viel me gisteren trouwens op dat 100dB toch wel lekker is als er geen publiek is...